دسته صاف جلو بازو و پشت بازو

این محصول به صورت ترکیبی برای تقویت عضلات و ماهیچه های پشت بازو و جلو بازو و حتی عضلات بزرگ پشتی مورد استفاده قرار می گیرد.

ماهیچه دوسر بازویی دارای دو مبدأ است و به همین دلیل این ماهیچه را دوسر می‌نامند که عبارتند از:

• سر کوتاه دوسر
• سر بلند دوسر

سر کوتاه ماهیچه دوسر بازویی در مبدأ به زائده غُرابی (کوراکوئید) و سر بلند آن به تکمه فوق دوری استخوان کتف اتصال دارد. انتهای این ماهیچه به برجستگی استخوان زند زبرین متصل می‌گردد.

این عضله در جلوی استخوان بازو قرار گرفته و در بالا دو سر دارد. سر بلند عضله که در واقع زردپی بلند آن است از لبه بالایی حفره گلنویید شروع می‌شود و سپس از جلوی مفصل عبور کرده و از درون ناودان بازویی که بین توبروزیته‌های (برجستگی‌های) بزرگ و کوچک استخوان بازو هستند عبور می‌کند. در حین عبور از این ناودان رباط عرضی بازویی آنرا در درون ناودان مهار می‌کند.

عضله سه سر بازویی که معمولاً به آن عضله سه سر بازو می گویند، عضله مهمی است که در پشت بازو قرار دارد. مانند سایر عضلات بازوها و پاها، عضله سه سر یک عضله ارادی است، به این معنی که تحت کنترل آگاهانه است. از فیبرهای عضلانی اسکلتی تشکیل شده است که با فعال شدن منقبض می شوند. عضله سه سر یک عضله دوکی شکل است، به این معنی که شکل دوکی دارد، با انتهای میانی پهن تر و باریکتر.

اصطلاح سه سر از کلمه لاتین triceps گرفته شده است که به سه سر ترجمه می شود. این به سه بخش متمایز عضله، معروف به سر بلند، سر جانبی و سر میانی اشاره دارد. این موارد عبارتند از.

• سر بلند: از تیغه شانه به پایین در طول استخوان بازو (استخوان بازو)
• سر جانبی : در قسمت بیرونی پشت بازو قرار دارد
• سر میانی: در قسمت داخلی پشت بازو قرار دارد

هر سر از سه سر بازو از طریق تاندون های کوتاه جداگانه به استخوان های تیغه شانه و بازو متصل می شود. این تاندون ها با هم ادغام می شوند و یک تاندون منفرد، ضخیم تر و طولانی تر را تشکیل می دهند که کل ماهیچه را به آرنج متصل می کند.

سر کوتاه زردپی ماهیچه دوسر هم از بالا از نوک زائده غرابی شروع شده و به پایین می‌آید. این دو سر در پایین‌تر به ماهیچه دوسر بازویی متصل می‌شوند.